W kontekście tematu reformy WPR, Copa Cogeca zaprezentowała swoje uwagi Copa-Cogeca do aktów delegowanych dotyczących nowej WPR.
Uwagi Copa Cogeca – dokument PDF
Copa – Cogeca | European Farmers European Agri-Cooperatives
61, Rue de Trèves | B – 1040 Brussels | www.copa-cogeca.eu
EU Transparency Register Number | Copa 44856881231-49 | Cogeca 09586631237-74
PAC(13)9396:22 – FB
SZCZEGÓŁOWE UWAGI COPA-COGECA DO AKTÓW DELEGOWANYCH DOT.
NOWEJ WSPÓLNEJ POLITYKI ROLNEJ1
Zazielenianie
Głowy państw podczas posiedzenia Rady w lutym br. uzgodniły, że zazielenianie należy
„wdrażać w sposób, który nie doprowadzi do wycofywania danych gruntów z produkcji
oraz nieuzasadnionego spadku dochodów rolników”.
Zazielenianie należy wdrożyć w sposób, który nie dokłada zbędnych obciążeń
administracyjnych oraz jest prosty i jasny w stosowaniu dla rolnika. Jeśli chodzi
o instrumenty równoważne, państwa członkowskie muszą zagwarantować możliwość
korzystania z odpowiednich i właściwych instrumentów, których korzyści środowiskowe,
które uwzględniają warunki panujące w danym kraju, można zmierzyć.
Nowe zasady nie powinny podlegać zmianom przez wystarczająco długi okres czasu (co
najmniej do 2020 r.), co zagwarantuje rolnikom stabilność sytuacji.
Wdrażanie środków zazieleniania za pośrednictwem aktów delegowanych nie powinno
podważać ogólnych celów środowiskowych WPR, w szczególności nie powinno zniechęcać
do stosowania instrumentów rolno-środowiskowo-klimatycznych ani podejmowania
zobowiązań związanych z rolnictwem ekologicznym.
Zasady dobrej kultury rolnej powinny obejmować utrzymanie w dobrym stanie gruntów
przeznaczonych na zazielenianie.
Dywersyfikacja upraw
Wyliczając proporcje poszczególnych upraw należy uwzględnić korzyści środowiskowe
wynikające z tej praktyki. Na przykład, uprawy mieszane i stosowanie wsiewek korzystnie
wpływają na różnorodność biologiczną i łagodzenie zmian klimatu.
Należy uznać produkcję trawy pod wypas, na pasze lub na nasiona za różne rodzaje upraw.
Dotyczy to również kukurydzy cukrowej, kukurydzy pastewnej i kukurydzy na nasiona,
których uprawa wymaga stosowania różnych technik rolnych.
Bardzo ważne jest opracowanie zasad, zgodnie z którymi wystąpienie siły wyższej zwalnia
rolników ze stosowania instrumentu zróżnicowania upraw, jeśli część upraw ulegnie
zniszczeniu w wyniku niekorzystnych warunków meteorologicznych lub innych wydarzeń
znajdujących się poza kontrolą rolnika.
Trwałe użytki zielone
Państwa członkowskie, które pragną wytyczyć dodatkowe obszary ważne dla środowiska,
mogą to zrobić jedynie raz, do 31 lipca 2014 r.
Przy wyliczaniu stosunku trwałych użytków zielonych do powierzchni użytków rolnych,
należy zagwarantować, że państwa członkowskie stosujące instrument trwałych użytków
zielonych na szczeblu krajowym lub regionalnym nie będą musiały prowadzić
dodatkowych, niekoniecznych, umotywowanych administracyjnie wyliczeń na szczeblu
gospodarstwa.
Obszary proekologiczne
1 Niewyczerpujące.
Zgodnie z wnioskami głów państw i rządów, wszelkie przepisy prowadzące do zniesienia
produkcji rolnej na obszarach proekologicznych byłyby sprzeczne z porozumieniem
politycznym, bez względu na to czy ograniczenia te będą jawne czy pośrednie. Państwa
członkowskie powinny dysponować możliwością opracowania wymagań obejmujących
praktyki rolne, przy uwzględnieniu lokalnych warunków agronomicznych
i środowiskowych (np. gdy to konieczne, należy umożliwić kontrolę naruszeń).
Komisja powinna skonsultować się z państwami członkowskimi, w celu sprawdzenia czy
dodatkowe kryteria kwalifikujące dany teren jako obszar proekologiczny, jak np.
minimalna lub maksymalna wielkość rowów czy stawów, są praktyczne i uwzględniają
sytuację gospodarstwa i lokalne warunki.
Jeśli to możliwe, rolnicy powinni dysponować możliwością grupowego tworzenia
graniczących ze sobą obszarów proekologicznych, bez względu na ich lokalizację, jeśli
stosowanie instrumentu obszarów proekologicznych na szczeblu regionalnym przynosi
większe korzyści od utrzymania tego instrumentu na obszarach wytyczonych przez
państwa członkowskie.
Zaproponowana konwersja i czynniki ważone stosowane do wyliczania całkowitej
powierzchni obszarów proekologicznych nie do końca uwzględniają korzyści
środowiskowe wynikające ze stosowania innych środków w stosunku do np. odłogowania.
Tzn. jeśli są one zbyt niskie, zwłaszcza w przypadku międzyplonu i roślin wychwytujących
azot, może to doprowadzić do sytuacji, w której rolnik będzie w stanie osiągnąć cele
obszarów proekologicznych jedynie jeśli zaprzestanie produkcji na danym obszarze.
Instrumenty równoważne
Należy jak najbardziej uprościć zasadę braku podwójnego finansowania: wszystkie środki
obejmujące zobowiązania rolno-środowiskowo-klimatyczne powinny zostać uznane za
instrumenty równoważne zazielenianiu, bez względu na to, czy są oznaczone gwiazdką czy
nie. Powinno traktować się je w ten sam sposób w kontekście podwójnego finansowania.
Jedynie strata dochodów oraz dodatkowe koszty wykraczające poza instrumenty
równoważne powinny cieszyć się finansowaniem ze strony instrumentów rolnośrodowiskowo-
klimatycznych.
Aktywny rolnik
Ze względu na wielce złożone prawne aspekty definicji aktywnego rolnika i różnice
występujące między państwami członkowskimi, akty delegowane powinny przyznać
państwom członkowskim pewną elastyczność, pozwalającą na wybranie
najodpowiedniejszych kryteriów spośród dostępnych opcji.
Płatności na rzecz młodych rolników
Obawiamy się, że warunki umożliwiające osobie fizycznej uzyskanie płatności na rzecz
młodych rolników nie pozwolą wielu młodym, powoli tworzącym gospodarstwa osobom na
otrzymanie tej płatności.
Naliczanie kar za niestosowanie instrumentów zazieleniania
Opracowana przez Komisję metoda naliczania kar za niestosowanie instrumentów
zazieleniania jest uciążliwa i może doprowadzić do znacznych cięć w płatnościach dla
rolników, nawet za niewielkie przewinienia.
Stosowanie pomocy i wnioski o płatności
Należy utrzymać obecne zasady zawarte w Art. 75 rozporządzenia 1122/2009, t.j. „Jeśli
rolnik nie był w stanie wypełnić swych zobowiązań w wyniku siły wyższej lub okoliczności
nadzwyczajnych” i zgłosi to organom właściwym, „zachowuje prawo do pomocy
w odniesieniu do obszaru lub zwierząt kwalifikowalnych w momencie wystąpienia siły
wyższej lub okoliczności nadzwyczajnych. Ponadto właściwych obniżek nie stosuje się,
jeżeli niezgodność będąca następstwem siły wyższej lub okoliczności nadzwyczajnych
dotyczy wzajemnej zgodności”.
Programy pomocy i środki wsparcia w sektorze produkcji zwierzęcej
Sposób wdrożenia na szczeblu krajowym aktualnych przepisów odnośnie wyliczania
redukcji lub zniesienia dopłat na rzecz zwierząt gospodarskich, zarówno w kontekście
z
asad wzajemnej zgodności jak i kwalifikowalności zwierząt, okazał się wielce
niesprawiedliwy w stosunku do rolników (np. identyfikacja i rejestracja zwierząt). Należy
zająć się tym problemem w projekcie aktu delegowanego.
_________________
61, Rue de Trèves | B – 1040 Brussels | www.copa-cogeca.eu
EU Transparency Register Number | Copa 44856881231-49 | Cogeca 09586631237-74
PAC(13)9396:22 – FB
SZCZEGÓŁOWE UWAGI COPA-COGECA DO AKTÓW DELEGOWANYCH DOT.
NOWEJ WSPÓLNEJ POLITYKI ROLNEJ1
Zazielenianie
Głowy państw podczas posiedzenia Rady w lutym br. uzgodniły, że zazielenianie należy
„wdrażać w sposób, który nie doprowadzi do wycofywania danych gruntów z produkcji
oraz nieuzasadnionego spadku dochodów rolników”.
Zazielenianie należy wdrożyć w sposób, który nie dokłada zbędnych obciążeń
administracyjnych oraz jest prosty i jasny w stosowaniu dla rolnika. Jeśli chodzi
o instrumenty równoważne, państwa członkowskie muszą zagwarantować możliwość
korzystania z odpowiednich i właściwych instrumentów, których korzyści środowiskowe,
które uwzględniają warunki panujące w danym kraju, można zmierzyć.
Nowe zasady nie powinny podlegać zmianom przez wystarczająco długi okres czasu (co
najmniej do 2020 r.), co zagwarantuje rolnikom stabilność sytuacji.
Wdrażanie środków zazieleniania za pośrednictwem aktów delegowanych nie powinno
podważać ogólnych celów środowiskowych WPR, w szczególności nie powinno zniechęcać
do stosowania instrumentów rolno-środowiskowo-klimatycznych ani podejmowania
zobowiązań związanych z rolnictwem ekologicznym.
Zasady dobrej kultury rolnej powinny obejmować utrzymanie w dobrym stanie gruntów
przeznaczonych na zazielenianie.
Dywersyfikacja upraw
Wyliczając proporcje poszczególnych upraw należy uwzględnić korzyści środowiskowe
wynikające z tej praktyki. Na przykład, uprawy mieszane i stosowanie wsiewek korzystnie
wpływają na różnorodność biologiczną i łagodzenie zmian klimatu.
Należy uznać produkcję trawy pod wypas, na pasze lub na nasiona za różne rodzaje upraw.
Dotyczy to również kukurydzy cukrowej, kukurydzy pastewnej i kukurydzy na nasiona,
których uprawa wymaga stosowania różnych technik rolnych.
Bardzo ważne jest opracowanie zasad, zgodnie z którymi wystąpienie siły wyższej zwalnia
rolników ze stosowania instrumentu zróżnicowania upraw, jeśli część upraw ulegnie
zniszczeniu w wyniku niekorzystnych warunków meteorologicznych lub innych wydarzeń
znajdujących się poza kontrolą rolnika.
Trwałe użytki zielone
Państwa członkowskie, które pragną wytyczyć dodatkowe obszary ważne dla środowiska,
mogą to zrobić jedynie raz, do 31 lipca 2014 r.
Przy wyliczaniu stosunku trwałych użytków zielonych do powierzchni użytków rolnych,
należy zagwarantować, że państwa członkowskie stosujące instrument trwałych użytków
zielonych na szczeblu krajowym lub regionalnym nie będą musiały prowadzić
dodatkowych, niekoniecznych, umotywowanych administracyjnie wyliczeń na szczeblu
gospodarstwa.
Obszary proekologiczne
1 Niewyczerpujące.
Zgodnie z wnioskami głów państw i rządów, wszelkie przepisy prowadzące do zniesienia
produkcji rolnej na obszarach proekologicznych byłyby sprzeczne z porozumieniem
politycznym, bez względu na to czy ograniczenia te będą jawne czy pośrednie. Państwa
członkowskie powinny dysponować możliwością opracowania wymagań obejmujących
praktyki rolne, przy uwzględnieniu lokalnych warunków agronomicznych
i środowiskowych (np. gdy to konieczne, należy umożliwić kontrolę naruszeń).
Komisja powinna skonsultować się z państwami członkowskimi, w celu sprawdzenia czy
dodatkowe kryteria kwalifikujące dany teren jako obszar proekologiczny, jak np.
minimalna lub maksymalna wielkość rowów czy stawów, są praktyczne i uwzględniają
sytuację gospodarstwa i lokalne warunki.
Jeśli to możliwe, rolnicy powinni dysponować możliwością grupowego tworzenia
graniczących ze sobą obszarów proekologicznych, bez względu na ich lokalizację, jeśli
stosowanie instrumentu obszarów proekologicznych na szczeblu regionalnym przynosi
większe korzyści od utrzymania tego instrumentu na obszarach wytyczonych przez
państwa członkowskie.
Zaproponowana konwersja i czynniki ważone stosowane do wyliczania całkowitej
powierzchni obszarów proekologicznych nie do końca uwzględniają korzyści
środowiskowe wynikające ze stosowania innych środków w stosunku do np. odłogowania.
Tzn. jeśli są one zbyt niskie, zwłaszcza w przypadku międzyplonu i roślin wychwytujących
azot, może to doprowadzić do sytuacji, w której rolnik będzie w stanie osiągnąć cele
obszarów proekologicznych jedynie jeśli zaprzestanie produkcji na danym obszarze.
Instrumenty równoważne
Należy jak najbardziej uprościć zasadę braku podwójnego finansowania: wszystkie środki
obejmujące zobowiązania rolno-środowiskowo-klimatyczne powinny zostać uznane za
instrumenty równoważne zazielenianiu, bez względu na to, czy są oznaczone gwiazdką czy
nie. Powinno traktować się je w ten sam sposób w kontekście podwójnego finansowania.
Jedynie strata dochodów oraz dodatkowe koszty wykraczające poza instrumenty
równoważne powinny cieszyć się finansowaniem ze strony instrumentów rolnośrodowiskowo-
klimatycznych.
Aktywny rolnik
Ze względu na wielce złożone prawne aspekty definicji aktywnego rolnika i różnice
występujące między państwami członkowskimi, akty delegowane powinny przyznać
państwom członkowskim pewną elastyczność, pozwalającą na wybranie
najodpowiedniejszych kryteriów spośród dostępnych opcji.
Płatności na rzecz młodych rolników
Obawiamy się, że warunki umożliwiające osobie fizycznej uzyskanie płatności na rzecz
młodych rolników nie pozwolą wielu młodym, powoli tworzącym gospodarstwa osobom na
otrzymanie tej płatności.
Naliczanie kar za niestosowanie instrumentów zazieleniania
Opracowana przez Komisję metoda naliczania kar za niestosowanie instrumentów
zazieleniania jest uciążliwa i może doprowadzić do znacznych cięć w płatnościach dla
rolników, nawet za niewielkie przewinienia.
Stosowanie pomocy i wnioski o płatności
Należy utrzymać obecne zasady zawarte w Art. 75 rozporządzenia 1122/2009, t.j. „Jeśli
rolnik nie był w stanie wypełnić swych zobowiązań w wyniku siły wyższej lub okoliczności
nadzwyczajnych” i zgłosi to organom właściwym, „zachowuje prawo do pomocy
w odniesieniu do obszaru lub zwierząt kwalifikowalnych w momencie wystąpienia siły
wyższej lub okoliczności nadzwyczajnych. Ponadto właściwych obniżek nie stosuje się,
jeżeli niezgodność będąca następstwem siły wyższej lub okoliczności nadzwyczajnych
dotyczy wzajemnej zgodności”.
Programy pomocy i środki wsparcia w sektorze produkcji zwierzęcej
Sposób wdrożenia na szczeblu krajowym aktualnych przepisów odnośnie wyliczania
redukcji lub zniesienia dopłat na rzecz zwierząt gospodarskich, zarówno w kontekście
z
asad wzajemnej zgodności jak i kwalifikowalności zwierząt, okazał się wielce
niesprawiedliwy w stosunku do rolników (np. identyfikacja i rejestracja zwierząt). Należy
zająć się tym problemem w projekcie aktu delegowanego.
_________________