W dniu 10 kwietnia 2013r w Brukseli w siedzibie Komitetów Copa – Cogeca odbyło się posiedzenie grupy roboczej „rolnictwo ekologiczne” oraz w dniu 11 kwietnia w Centrum Konferencyjnym Albert Borschette posiedzenie grupy doradczej ekspertów KE ds. rolnictwa i żywności ekologicznej.
Posiedzenie grupy roboczej miało przebieg zgodny z przyjętym porządkiem obrad i przyjęciem sprawozdania z poprzedniego posiedzenia grupy. Następnie odbyły się tajne wybory nowego przewodniczącego grupy roboczej którym został Edouard Rousseau – rolnik ekologiczny (200ha rodzinnego gospodarstwa), przewodniczący COOP de France. Wice przewodniczącymi zostali wybrani: Johannes Nebel – rolnik ekologiczny z Danii, przewodniczący organizacji duńskich rolników ekologicznych oraz Ignace Deroo – doradca rolnictwa ekologicznego organizacji rolniczych w Belgii. Przedstawiciel Polski (Bogusław Moskal) nie uzyskał wymaganej ilości głosów. Na swojego kandydata do funkcji v-ce przewodniczącego grupy doradczej ekspertów KE, grupa robocza desygnowała Johannes’a Nebel którego kandydatura zostanie przedstawiona na posiedzeniu grupy ekspertów.
Na posiedzeniu grupy roboczej był zaproszony i obecny Dyrektor sekcji rolnictwa ekologicznego Dyrekcji Generalnej dla Rolnictwa i Obszarów Wiejskich Komisji Europejskiej – Joao Onofre. Dyrektor przedstawił aktualny tok prac w KE związany z aktualizacją i dostosowaniem przepisów ustawowych (rozp. 834/2007) i wykonawczych (rozp.889/2009) do obecnej sytuacji rolnictwa ekologicznego w UE. Stale zwiększający się popyt na żywność jakości ekologicznej w UE i innych krajach świata (USA, Chiny, Brazylia) oraz nie nadążająca za popytem produkcja tej żywności w UE, stwarza doskonałe warunki do działań spekulacyjnych producentów krajów trzecich i nieuczciwych decyzji niektórych jednostek certyfikujących UE (Włochy, Cypr, Hiszpania) przyznających certyfikaty zgodności dla ich produktów bez sprawdzenia „w terenie”. Jest to wynikiem nadprodukcji w krajach trzecich i niedoskonałości oraz niespójności interpretacji przepisów wykonawczych w UE. To jest podstawowy kierunek działań KE w kwestii produkcji żywności ekologicznej w UE oraz importu z krajów trzecich. Dyrektor Onofre prosił grupę roboczą o aktywne włączenie się w opiniowanie proponowanych zmian legislacyjnych, co zostało jednomyślnie zaaprobowane przez grupę.
Następnie w ramach dyskusji o ekologicznej produkcji szklarniowej przedstawione zostały prezentacje poszczególnych krajów. Dania przedstawiła funkcjonowanie ekologicznej szklarni o powierzchni 2 ha gdzie prowadzona jest uprawa ekologicznych pomidorów. Sposób prowadzenia tej uprawy wzbudził kontrowersje u przedstawicieli pozostałych członków grupy. Po pierwsze, dawka nawozów azotowych (przekompostowany obornik oraz nawozy płynne) przekracza 1 600kg N/ha w sezonie uprawowym. Po drugie, sadzonki pomidorów są sprowadzane z Holandii bez sprawdzenia jakości i pochodzenia tych sadzonek. Po trzecie, rośliny pomidorów są odmianą pnącą się po zwisających przewodach do wysokości 8 metrów i występuje problem naturalnego zapylania kwiatów ochrony na tak dużej wysokości oraz zbioru owoców. Oczywiście te owoce posiadają duński certyfikat zgodności. Na pytanie, kto jest konsumentem tych pomidorów? Odpowiedź jest, że duńscy konsumenci w całości. Te pomidory nie są eksportowane. Wydajność tej szklarni przy znacznych kosztach produkcji zamyka się ilością 600 – 800 ton za sezon.
Przedstawiciel Polski zaprezentował odmienny system ekologicznej produkcji szklarniowej przedstawiając produkcję tunelową od wczesnej wiosny (koniec lutego) do późnej jesieni (koniec października). Poinformował również że w Polsce nie prowadzi się ekologicznych upraw w nowoczesnych kombinatach szklarniowych (od 5 do 20 ha pod szkłem) pomimo istnienia tak dużych powierzchni szklarniowych (pomidory GMO, ogórki GMO, sałata GMO, rzodkiewka GMO i oczywiście kwiaty ozdobne cięte i doniczkowe). Zaskoczeniem dla uczestników spotkania był przedstawiony efekt ekonomiczny ekologicznej uprawy w tunelach foliowych prowadzonych w Polsce w porównaniu do szklarni o stałej konstrukcji. Znaczna ilość tuneli foliowych w Polsce (około 80 000), ich niski koszt wykonania, znaczna wielkość produkcji (2 – 3 tony na 0,1 ha powierzchni jednego tunelu), naturalnie ekologiczny grunt pod uprawę gwarantujący jakość owoców, możliwość rotacyjnego przestawiania tuneli po trzech sezonach, sprawia że polskie ekologiczne pomidory mają znakomitą renomę wśród konsumentów kraju i pozostałych krajach UE. Przedstawiciele Portugalii i Włoch w dużym skrócie przedstawili i omówili jednostkowe przykłady szklarniowych upraw prowadzonych w ich krajach.
W następnym punkcie programu spotkania dotyczącym dopuszczenia konwencjonalnych pasz wysokobiałkowych dla chowu zwierząt monogastycznych (trzoda chlewna i drób) wszyscy członkowie grupy uznali konieczność przedłużenia odstępstwa do końca 2015 roku w ilości dopuszczalnej 3 – 5 % rocznie. Ze względu na obszerny program obecnego posiedzenia i konieczności wypracowania stanowiska grupy dla konsultacyjnej grupy ekspertów, grupa odstąpiła od omawiania problemów nowej WPR oraz strategii promocji produktów ekologicznych, na następne posiedzenie grupy roboczej.
W dniu następnym w Centrum Konferencyjnym Albert Borschette ekspertów grupy konsultacyjnej KE. Pierwszym porządkiem obrad był wybór nowego przewodniczącego grupy którym ponownie został Pan Stopes , przedstawiciel IFOAM. Wiceprzewodniczącym wybrany został przedstawiciel Copa – Cogeca Johannes Nebel. Protokół z poprzedniego posiedzenia grupy (10 grudnia 2012r) z niewielkimi poprawkami został zatwierdzony przez grupę. Następnie przewodniczący przekazał głos przybyłemu na posiedzenie Dyrektorowi Generalnemu ds. Rolnictwa i Obszarów Wiejskich Komisji Europejskiej (Komisarz) Dacian Ciolos. Komisarz Ciolos podziękował za zaproszenie na
którym chciał być obecny i przedstawił ogólne plany swojej dyrekcji ze szczególnym uwzględnieniem rolnictwa ekologicznego. Wbrew ogólnie utartym określeniom, rolnictwo ekologiczne uważa za nowoczesny sposób prowadzenia działalności rolniczej i o znacznym potencjale produkcyjnym który jest w nieznacznym tylko procencie wykorzystany. Wzrastający popyt na takie produkty żywnościowe i wydarzenia ostatnich kilkunastu miesięcy na rynku produktów ekologicznych w UE, ujawnione zjawiska fałszowania jakości produkcji, zdaniem Komisarza może dojść do sytuacji że „sukces rolnictwa ekologicznego może stać się jego przekleństwem”. Dlatego nadrzędnym celem Komisarza będzie przygotowanie i wdrożenie takich przepisów ustawowych i wykonawczych w rolnictwie ekologicznym aby nieprawidłowości a czasem i przestępstwa przeciwko zdrowiu konsumentów w UE nigdy nie mogły wystąpić w krajach członkowskich. Komisarz następnie odpowiadał na liczne pytania o szczegółowym charakterze, przepraszając że z braku czasu nie może wszystkich pytających zadowolić swoimi odpowiedziami. Kończąc podziękował, że mógł spotkać się bezpośrednio z gronem ludzi kompetentnych i liczy na bieżącą współpracę z grupą ekspertów. Następnie poprosił swoich pracowników z Dyrekcji o pozostanie na Sali i udział w dalszym posiedzeniu grupy. Z upoważnienia Komisarza dalszą dyskusję prowadził dyrektor ds. rolnictwa ekologicznego Joao Onofre i specjalista asystent Linda Mauperon. Prelegenci zwrócili szczególną uwagę na brak dokładnego nadzoru legislacyjnego w krajach członkowskich nad interpretacją przepisów wykonawczych rozporządzeń Rady Europy i KE co doprowadza do nadużyć w produkcji o obrocie towarowym produktami ekologicznymi w UE. Luki prawne i różna interpretacja tych samych przepisów jest wykorzystywana przez osoby prywatne i prawne w celach spekulacyjnych i niedozwolonych ze szkodą dla konsumentów którzy tracą zaufanie do spożywanych ekologicznych produktów. KE będzie dążyć do akceptacji przez wszystkie kraje członkowskie jednolitej wykładni przepisów regulujących produkcję i obrót towarowy produktami ekologicznymi. Prelegenci przedstawili procedurę postępowania legislacyjnego tak aby od roku 2015 wykładnia przepisów była jednakowa we wszystkich krajach członkowskich.
